12319 1403/05/24 - 15:41 سیامک راشت نیا

دبیر انجمن زغال سنگ ایران مطرح کرد؛

فرایند زغال شویی و اتلاف ثروت ملی

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که فعالان این صنعت با آن مواجه هستند، تامین ارز مورد نیاز است؛ حتی برای انجام امور جاری ارز مورد نیاز تامین نمی‌شود، چه برسد به این که بخواهیم نوسازی و واردات ماشین‌آلات داشته باشیم.

فرایند زغال شویی و اتلاف ثروت ملی

به گزارش پیام آوران معدن و فولاد: سعید صمدی، دبیر انجمن زغال سنگ کشور، به چالش‌های صنعت زغال سنگ در زمینه تامین ماشین‌آلات و تجهیزات پرداخت و بیان کرد: در دهه چهل شمسی که معدنکاری به شکل مدرن وارد ایران شد، معادن زغال سنگ از اولین معادنی بودند که با استفاده از تکنولوژی آن زمان آغاز به کار کردند.

صمدی ادامه داد: در این موجی که ایجاد شد، اکتشافات گسترده‌ای در کشور صورت گرفت و معادن زیادی فعال شدند تا زغال سنگ مورد نیاز صنعت فولاد را فراهم کنند اما متاسفانه پس از عبور از این موج، معادن زغال سنگ کشور از توسعه و نوسازی بازماندند و من به جرئت می‌توانم بگویم که بجز یکی از معادن بزرگ، سایر معادن از همان تکنولوژی‌های قدیمی دهه چهل استفاده می‌کنند؛ درحالی‌که بقیه صنایع به مرور توانستند تا حدی خودشان را با تکنولوژی‌های روز دنیا تطبیق دهند.

وی افزود: این روند در حالی پیش می‌رود که توسعه تکنولوژی در این صنعت یک نیاز اساسی و ضروری است؛ چرا که صنعت زغال سنگ وابستگی زیادی به نیروی انسانی دارد و امنیت جانی و سلامت معدنکاران در این صنعت بسیار حائز اهمیت است. ما نمی‌توانیم همچنان با فناوری نیم قرن گذشته کار کنیم و انتظار داشته باشیم ایمنی در معادن رعایت شود؛ چرا که این امر وابسته به استفاده از ماشین‌آلات و تجهیزات به‌روز و مدرن است تا بتواند خطرات پیش‌ِ روی معدنکاران زغال سنگ را مرتفع کند.

دبیر انجمن زغال سنگ تاکید کرد: علت دیگر ضرورت توسعه معادن زغال سنگ کشور این است که نیاز صنایع کشور به این ماده معدنی رو به افزایش است؛ در حال حاضر حدود ۳.۶ میلیون تن کنسانتره زغال سنگ مصرف می‌شود، در حالی که ما حدود ۱.۶ میلیون تن تولید کنسانتره داریم. با این شرایط، ماشین‌آلات قدیمی و فرسوده معادن ما کشش تولید بیشتر را ندارند و حتی با این تکنولوژی فعالیت در معادن زغال سنگ اقتصادی و به‌صرفه نیست.

وی اذعان داشت: عدم نوسازی و توسعه باعث شده ما از چرخه رقابت جهانی حذف شویم؛ در حالی که ایران یکی از کشورهای غنی از نظر ذخایر زغال سنگ است و حدود ۲ میلیارد تن ذخیره قطعی در کشور ما اکتشاف شده است؛ بنابراین ما باید بتوانیم حداقل به راحتی نیاز کشور را تامین کنیم، نه اینکه تبدیل به واردکننده کنسانتره زغال سنگ شویم.

صمدی اظهار داشت: سال گذشته حدود ۷۰۰ میلیون دلار واردات کنسانتره زغال سنگ صورت گرفت؛ در صورتی که تنها بخشی از این ارز برای تامین ماشین‌آلات به‌روز و تکنولوژی‌های جدید صرف شود، بخش زیادی از مشکلات و چالش‌های این صنعت حل می‌شود.

تامین ارز واردات؛ بزرگ‌ترین چالش صنعت زغال سنگ

دبیر انجمن زغال سنگ تاکید کرد: یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که فعالان این صنعت با آن مواجه هستند، تامین ارز مورد نیاز است؛ حتی برای انجام امور جاری ارز مورد نیاز تامین نمی‌شود، چه برسد به این که بخواهیم نوسازی و واردات ماشین‌آلات داشته باشیم. بزرگ‌ترین معدن زغال سنگ ایران که سهم ۳۰ درصدی از تولید دارد، به شدت با چالش تامین ارز رو‌به‌رو است. این معدن با ماشین‌آلات محدودی کار می‌کند و در صورتی که برای انجام برخی امور نیاز به توقف این ماشین‌آلات باشد، کل تولید معدن می‌خوابد؛ در حالی که معادن بزرگ دنیا تعدادی ماشین‌آلات رزرو دارند که در چنین شرایطی فعالیت معدن متوقف نشود.

ایمنی، رکن اول صنعت زغال سنگ

صمدی بیان کرد: مواقعی که حادثه‌ای در معادن زغال سنگ رخ می‌دهد، برخی مسئولین به بازدید از محل حادثه می‌روند و علت حادثه را بررسی می‌کنند و در مقطعی از زمان، برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی تصمیماتی گرفته شده و سپس به فراموشی سپرده می‌شود؛ در حالی که تنها راه پیشِ روی ما توسعه تکنولوژی در این صنعت است و این مهم در حال حاضر تنها از طریق واردات ماشین‌آلات و تجهیزات مدرن قابلیت تحقق دارد. ما نباید با این تفکر جلو برویم که چرخ را از نو اختراع کنیم، بلکه باید بتوانیم از فناوری‌های روز دنیا در جهت توسعه صنعتمان استفاده کنیم تا هم ایمنی مورد نیاز تامین شود و هم تولید را به لحاظ کمی و کیفی افزایش دهیم.

تجهیزات قدیمی زغال شویی، علت هدررفت ثروت ملی

دبیر انجمن زغال سنگ بیان کرد: چالش دیگر صنعت ما در بخش فراوری است. پس از استخراج زغال سنگ باید از طریق زغال‌شویی عیار آن را افزایش دهیم و خلوص کربن بیشتر شود. متاسفانه تکنولوژی کارخانه‌های فراوری کشور ما نیز بسیار قدیمی است و بخش قابل توجهی از زغال تبدیل به باطله می‌شود و ما نمی‌توانیم آن را با عیار بالایی استحصال کنیم. در واقع چالش تکنولوژی در بخش فراوری بسیار جدی‌تر است؛ چرا که ثروت ملی ما هدر می‌رود.

دولت جدید شرایط را برای واردات ماشین آلات مدرن فراهم کند

این فعال حوزه زغال سنگ تاکید کرد: اگر ما مدعی این هستیم که یکی از پانزده کشور برتر معدنی دنیا هستیم و کشور ما قابلیت این را دارد که بخش معدن آن جای نفت را بگیرد، باید عملیات معدنکاری ما و توسعه این بخش با ادعایمان مطابقت داشته باشد؛ در حالی که این گونه نیست و متاسفانه بخش معدن از عدم توسعه تکنولوژی رنج می‌برد و ما نمی‌توانیم به خوبی از این نعمت خدادادی بهره‌مند شویم.

صمدی در پایان بیان کرد: انتظار ما از دولت جدید این است که برنامه جدی برای توسعه این بخش داشته باشد و واردات تکنولوژی و نوسازی ماشین‌آلات و تجهیزات را تسهیل کند تا امکان افزایش بازدهی فعالیت‌های معدنکاری وجود داشته باشد. بخش معدن زیربنای بسیاری از صنایع کشور است و بخش قابل توجهی از صنایع پایین‌دستی ما بدون عملیات معدنکاری که صرفه اقتصادی هم داشته باشد، عملاً قادر به رفع نیاز خود نیستند.

منبع: معدن‌ مدیا
لینک کوتاه: https://miningandsteel.com/n/32299
آخرین خبرها