این در حالی است که همه متخصصان صنعت معدن می‌دانند که چنین محصولات پایه‌ای، در بورس کالا عرضه می‌شوند و نه در سالن نمایشگاه‌ها. کارکرد نمایشگاه تخصصی، نه معامله‌ی فوری، بلکه خلق فرصت‌های ارتباطی، تعاملات نهادی، تبادل تجربیات، تأمین فناوری و ایجاد پیوندهای حرفه‌ای و سیاسی است.
مثال روشنی در این زمینه، همین نمایشگاه‌های گذشته کرمان است؛ جایی که برای یکی از شرکت‌های زیرمجموعه میدکو، یعنی فولاد بوتیای ایرانیان، تأمین قطعاتی حیاتی همچون الکترود گرافیتی از طریق ارتباط مستقیم در نمایشگاه فراهم شد. در نمایشگاه‌های گذشته نیز، بسیاری از تأمین‌کنندگان مواد، تجهیزات و خدمات کلیدی، دقیقاً از بستر این رویدادها شناسایی و جذب شده‌اند.
فراتر از این، با توجه به سیاست تمرکززدایی دولت و واگذاری اختیارات معادن به استان‌ها، اهمیت تعامل با مقامات استانی به مراتب بیشتر شده است. در همین نمایشگاه سال گذشته که با محور «زنجیره تأمین فولاد و مس» برگزار شد، برجسته‌ترین مقامات دولتی از جمله معاون معدنی وزارت صمت و معاونان وزرا حضور فعال داشتند. چه جای انکار که در همین نمایشگاه، استاندار کرمان، نمایندگان مجلس و مدیران عامل شرکت‌های بزرگ معدنی کشور حضور یافتند و نمایشگاه، بستری برای هماهنگی‌های کلان صنعتی و منطقه‌ای بود.
حال مدیر روابط عمومی میدکو در پاسخ به انتقادات، مدعی می‌شود که نمایشگاه «بازخوردی» نداشته است! پرسش اینجاست: کدام بازخورد؟ از چه منظر؟ چه شاخصی؟
آیا اصلاً ایشان یا تیم‌شان از تعریف و مأموریت یک نمایشگاه تخصصی شناختی دارند؟ آیا تجربه‌ای از مدیریت ارتباط با رسانه‌ها، نهادهای محلی، فعالان صنعت یا تعامل با بدنه‌ی کارشناسی دارند؟ متأسفانه نه تنها پاسخ منفی است، بلکه بسیاری از تصمیمات ایشان با نگاه‌های شخصی، جزیره‌ای و دور از واقعیت صنعتی کشور گرفته می‌شود.
روابط عمومی در یک هلدینگ ملی همچون میدکو، نه ابزار تزیینی است و نه تریبون شخصی. این واحد، خط مقدم ارتباط با محیط استراتژیک شرکت است. وقتی در استان کرمان، ده‌ها شرکت زیرمجموعه‌ی میدکو فعال هستند و میلیاردها تومان سرمایه در گردش است، بی‌اعتنایی به مهم‌ترین بستر نمایشگاهی و رسانه‌ای این استان، چیزی جز خطای استراتژیک نیست.
بدتر آنکه، همین روابط عمومی که از هزینه‌ی حضور در نمایشگاه تخصصی کرمان پرهیز کرده، در رویدادهای گران‌قیمت تهران و کیش با غرفه‌هایی چندصد متری و بدون هیچ پیوست حرفه‌ای یا نتیجه‌محور شرکت کرده است. آیا این تصمیمات، مسئولیت اجتماعی است یا اتلاف منابع؟ آیا روابط عمومی میدکو، بازوی توسعه است یا مانع تعامل؟
میدکو، به‌عنوان یک برند ملی در اقتصاد معدنی ایران، نمی‌تواند نسبت به چنین عملکردهایی بی‌تفاوت بماند. در شرایطی که رقبای اصلی این مجموعه با قدرت در صحنه‌های استانی حاضر می‌شوند، نبود میدکو یک معنا دارد: عدم درک واقعیت، و فاصله‌ی خطرناک از بدنه‌ی حرفه‌ای صنعت
