به گزارش پیام آوران معدن و فولاد: در این یادداشت، مهندس منصور یزدی زاده ، مدیرعامل پیشین شرکت ذوب‌آهن اصفهان و از مدیران پیشکسوت صنعت فولاد، شروع جایگزینی قدم به قدم آهن اسفنجی با قراضه فولادی پیشنهاد و مزایای این روش را مورد بررسی قرار داده است که در ادامه با هم می‌خوانیم.
زیرساخت‌های توسعه‌ای نظیر ایجاد شبکه برق، گازرسانی و … همگام با توسعه زنجیره فولاد در کشور پیش نرفته و همین امر منجر به بروز چالش‌هایی در تامین نیاز تولیدکنندگان فولاد به برق در تابستان و گاز در زمستان و ایجاد محدودیت‌های گسترده در این دو بخش گردیده، به‌طوری‌که در سال‌های گذشته، باعث کاهش تولید بخش مهم زنجیره تولید فولاد (فولاد خام) شده است.
از سوی دیگر، توسعه اغلب معادن موثر کشور به پایین‌دست (توسعه عمودی)، مانع از اجرای برنامه‌های توسعه‌ای معادن در حوزه‌های اکتشاف و افزایش بهره‌وری معادن سنگ آهن کشور گردیده است.
چنان‌که مطابق سند چشم‌انداز توسعه فولاد، ذخایر قابل بهره برداری معادن سنگ آهن در بهترین شرایط، تکاپوی بیشتر از سال ۱۴۱۱ را نخواهد داد و پس از آن، کشور بایستی برای سرپا نگه‌داشتن صنعت فولاد، اقدام به واردات سنگ‌آهن نماید. اگرچه این کار عجیب نیست و خیلی از تولیدکنندگان فولاد دنیا، مواداولیه خود را تماما و یا بخش عمده آن را وارد می‌کنند و حتی چین نیز به عنوان بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان از این اقدام مستثنی نیست؛ ولی نکته حائز اهمیت آن است که بنای توسعه فولاد کشور بر سه مزیت وجود ذخایر عظیم سنگ‌آهن، نیروی کار و انرژی ارزان قیمت گذاشته شده است.
این درحالی است که موضوع هدفمندسازی یارانه‌ها، به صورت موثر عملیاتی و به سوی نرخ‌های جهانی در حرکت است.
ضمن اینکه، اغلب تولیدکنندگان بزرگ فولادی از مزیت نیروی کار ارزان به واسطه دست‌کم سه برابری نیروی انسانی خود از بنچ‌مارک‌ها در این حوزه، بی‌بهره می‌باشند.
بنابراین، کمترین تاثیر اضافه شدن سنگ آهن وارداتی، کاهش قدرت رقابت تولیدکنندگان کشور در منطقه را در پی خواهد داشت، در این میان، رقابت‌پذیری ذوب آهن اصفهان، ناشی از کم‌بهره بودن از یارانه گاز طبیعی در مقایسه با سایر تولیدکنندگان به مراتب بیشتر خواهد شد.
این درحالی است که تولید کشور، حدود دو برابر مصرف ظاهری امروز است و چنانچه قدرت رقابت با خارجی‌ها سلب شود، این صنعت بالنده کشور شرایط بسیار دشواری را تجربه خواهد کرد.
این همان حلقه مفقوده‌ای است که نیازمند عزم جدی معاونت معدنی وزارت صمت در رفع این مشکل بزرگ می‌باشد. اما راهکار چیست؟
یکی از راه‌های برون‌رفت (و شاید کاهش آسیب ناشی) از مشکلات بالا، ضمن مکلف کردن معادن به توسعه افقی (سرمایه‌گذاری در حوزه اکتشاف و رفتن در عمق)؛ در حوزه تامین انرژی، همسان‌سازی نسبی جذب منابع و منافع سود در زنجیره فولاد می‌باشد؛ این مهم، علاوه بر ایجاد توازن نسبی در این خصوص، از کاهش تولید فولاد در بخش اصلی (فولاد خام) که از حاشیه سود بسیار پایین‌تری در مقایسه با سایر حلقه‌های زنجیره فولاد برخوردار است نیز جلوگیری می‌نماید.
برای روشن شدن موضوع و پرداختن به چرایی انجام کار، مبانی در نظر گرفته شده به شرح زیر است:
۱)تفاوت حاشیه سود در بخش‌های مختلف زنجیره فولاد
۲)کمبود برق و گاز در فصول پرمصرف
۳)مغفول ماندن قراضه در ترکیب شارژ فلزی
