به گزارش پیام آوران معدن و فولاد: وید رایت، تحلیلگر صنعت فولاد در سخنرانی خود برای حاضران در وبینار فولاد سبز که به مزبانی شرکت «Jefferies Equity Research» در روز دوشنبه ۱۲ آگوست ۲۰۲۴ برگزار شد، بیان کرد: گذار به تولید فولاد از روش کوره بلند (BF) به روش کوره قوس الکتریکی (EAF)، مسیر روشنی را برای دستیابی به اهداف تعیین شده در صنعت فولاد به منظور رسیدن به کربن خنثی فراهم می‌کند؛ بر همین اساس تولیدکنندگان به هدف‌گذاری تولید پایدار و کاهش هزینه‌کردها در فرایند تولید دست خواهند یافت.
وید رایت اظهار داشت: هر تولیدکننده فولاد به دنبال یافتن روش‌هایی برای کاهش انتشار کربن تولید خود بوده و بیشتر فولادسازان تمرکز خود را بر روی فرایند ادغام و اکتساب واحدهای تولید کوچک‌مقیاس به منظور تغییر روند تولید مبتنی بر کاهش میزان انتشار کربن تولیدی معطوف ساخته‌اند.
در همین خصوص، دو فولادساز بزرگ مانند شرکت‌های «Cleveland-Cliffs» و «US Steel» که از روش تولید فولاد مبتنی بر کوره‌های بلند استفاده می‌کنند، از سوخت هیدروژن به منظور کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در فرایند تولید خود بهره می‌برند.
در همین راستا، شرکت «Cleveland-Cliffs» در ماه مارس ۲۰۲۴ اعلام کرد که کوره بلند خود مستقر در واحد تولید Middletown Works» مستقر در ایالت اوهایو آمریکا را با دو کوره قوس الکتریکی جایگزین خواهد کرد. به علاوه قرار است در این واحد تولیدی از روش تولید آهن احیا مستقیم مبتنی بر سوخت هیدروژن به منظور تولید فولاد استفاده شود.
همچنین شرکت «US Steel»، با همکاری شرکت «Molten Industries» و وزارت انرژی آمریکا، به دنبال آزمایش فرایند جدیدی در جهت استفاده از سوخت هیدروژن مبتنی بر روش تولید آهن احیا مستقیم به منظور ساخت فولاد با کربن خنثی است.
رایت طی سخنرانی خود در وبینار مذکور، عنوان کرد: تولیدکنندگان فولاد با استفاده از سوخت هیدروژن در فرایند فولادسازی، موفق به کاهش ۱۰ تا ۱۵ درصدی انتشار کربن شدند. با این حال، هزینه تولید فولاد با استفاده از این روش در حال حاضر بسیار بالا خواهد بود.
وی در ادامه سخنرانی خود خاطرنشان کرد: تولیدکنندگانی که از کوره قوس الکتریکی استفاده می‌کنند، توانستند به کمک سوخت هیدروژن در فرایند فولادسازی حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از میزان کربن تولیدی خود بکاهند.
به گفته وی، تولیدکنندگان کوچک‌مقیاس مانند شرکت‌های «Nucor» و «Steel Dynamics Inc»، میزان کربن تولیدی کمتری نسبت به شرکت‌های تولیدکننده فولاد بزرگ‌تر در استفاده از هیدروژن در فرایند فولادسازی داشتند.
به نقل از موسسه «Fastmarkets»، در همین رابطه، مطابق با آماری که رایت ارائه داد، میزان دی‌اکسید کربن تولیدی شرکت‌های تولیدکننده فولاد بزرگ‌تر، حدود ۱٫۵ تا دو تن به ازای هر تن فولاد تولید شده اعلام شد. این در حالی بود که میزان دی‌اکسید کربن تولیدی فولادسازان کوچک‌مقیاس، حدود ۰٫۲ تا ۰٫۵ تن به ازای هر تن فولاد گزارش شد.
این تحلیلگر صنعت فولاد در ادامه افزود: راهبرد مشخصی برای تولید فولاد سبز با استفاده از کوره قوس الکتریکی تعیین شده است؛ اگرچه هیچ مسیر شفافی برای تولید فولاد سبز از طریق روش کوره بلند به وسیله شرکت‌های تولیدکننده فولاد بزرگ‌تر وجود ندارد.
رایت معتقد است دو عامل کاهش هزینه‌کردها و تولید پایدار، از جمله عوامل مهمی به شمار می‌آیند که می‌توانند تولیدکنندگان فولاد را به سمت استفاده از کوره قوس الکتریکی سوق دهند.
به گفته وی، گذار به استفاده از کوره‌های قوس الکتریکی میزان کربن منتشر شده توسط شرکت‌های تولیدکننده فولاد بزرگ‌تر در تولید فولاد را به میزان یک سوم کاهش می‌دهد و این لحاظ صرفه اقتصادی بالایی برای فولادسازان بزرگ‌تر نسبت به روش‌های دیگر در گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر خواهد داشت.
وی در پایان سخنرانی خود اظهار داشت: از آنجایی که نوسانات هزینه‌کردها برای تولیدکنندگان فولاد مقوله‌ای بسیار کلیدی به ویژه در شرایط مازاد عرضه به شمار می‌رود، به همین دلیل استفاده از کوره قوس الکتریکی از لحاظ مالی برای تولیدکنندگان فولاد گزینه‌ای جذاب خواهد بود.
منبع: فلزات آنلاین
