محمد ناظمی هرندی، معاون فناوری شرکت فولاد مبارکه چهارشنبه ۳۰ آبان در آئین اختتامیه ممیزی خارجی استانداردهای مدیریتی این شرکت اظهار کرد: ممیزی خارجی استانداردهای مدیریتی در فولاد مبارکه از ۵ آذر ماه آغاز شده و تا امروز ادامه داشته است.

معروفخانی در پایان با ابراز امیدواری نسبت به تولید فولاد سبز در ایران، عنوان کرد: در آینده نه چندان دور راهی به جز رفتن به سمت تولید فولاد سبز نخواهیم داشت و دیر یا زود از سوی دولت‌ها قوانین سختگیرانه‌ای در رابطه با انتشار گازهای گلخانه‌ای وضع می‌شود.

در جریان این سمپوزیوم، پنل تخصصی «فناوری‌های موجود و نوآورانه بازیافت پسماندها در فرآیند تولید فولاد سبز» برگزار شد که مهندس محمد کمال‌زاده، مدیرعامل شرکت فولاد آلیاژی ایران، به‌عنوان یکی از سخنرانان اصلی در این پنل به بررسی راهکارهای کاهش انتشار کربن در صنعت فولاد پرداخت.

استفاده از محصولات جانبی تولید شده در صنعت فولاد و تولید فولاد سبز در چند سال گذشته به یکی از مهم‌ترین موضوعات در صنعت فولاد و حفاظت از محیط زیست تبدیل شده است.

جهان نمی‌تواند بدون کربن‌ زدایی صنعت فولاد که سالانه 7.2 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای را به خود اختصاص داده است، به اهداف اقلیمی دست یابد.

فولاد مبارکه به دلیل محدودیت برق در سال گذشته تولید 768 هزار تن فولاد را از دست داد که این موضوع در حالی که به زیان این شرکت و سهامداران آن تمام شد، با کاهش تولید در تضعیف رشد اقتصادی کشور نیز موثر بود.

زغال‌سنگ ارزان نیست و هزینه‌های هنگفت خسارت ناشی از زغال‌سنگ از طریق تغییرات آب وهوایی بسیار بیشتر از حذف تدریجی آن و جایگزینی آن با انرژی‌های تجدیدپذیر است. چنین انتقالی یک فرصت ۸۵ تریلیون دلاری است که ۱.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی فعلی جهان در سال منتهی به سال ۲۱۰۰ را شامل می‌شود.

عرضه انواع محصولات فولادی از جمله شمش، تختال، آهن اسفنجی، انواع ورق‌های فولادی و… در بازارهای داخلی و بین‌المللی، این شرکت را با صادرات ۱.۴ میلیون تن محصولات فولادی به ارزش بیش از ۷۰۰ میلیون دلار به بزرگ‌ترین صادركننده غیرنفتی و اولین صادركننده در زنجیره صنایع معدنی در سال ۱۴۰۲ تبدیل کرد.

چهار شرکت بزرگ تولید کننده سنگ آهن یعنی BHP، ریوتینتو، واله و فورتسکیو متالز، برنامه‌های خود برای کاهش انتشار کربن را اعلام کرده‌اند.

امروزه بیشتر انرژی مصرفی از یکی از سه منبع هیدروکربنی تأمین می‌شود: نفت، زغال‌سنگ یا گاز طبیعی. انرژی و رابطه آن با بازارهای جهانی تحت عنوان «اقتصاد هیدروکربنی» بررسی می‌شود.